Een hele mooie integere voorstelling, gespeeld door Sylvia Poorta.

Prachtige gespeeld door Sylvia Poorta! Ik vond de stiltes waanzinnig en heb ontzettend zitten lachen. Je moet alleen de ‘Sound of Music’ heel wat keertjes gezien hebben, anders is er geen f*** aan.

Nee, nee, nee!

Drie geweien voor een aantal goeie rollen (waarvan die van de pater familias het beste), interessante scenes en een tussen de scenes door gemonteerd, angstaanjagend spreekkoor van om revolutie roepend

Dit leek me nou een uitgelezen gelegenheid een tukje te doen, maar ik kon de slaap niet vatten. Best erg hoor, zo’n ensemble. Het moest toch kluchtig zijn.

Nu snap ik waarom Theu het geld van Art & Pro probeert weg te kapen: voor een nieuw dolby surround system in zijn kerk! Zodat de scenewisselingen daadwerkelijk oorverdovend worden.

Een wijze les: Een vervelend stuk wordt nooit beter, ook niet met goede acteurs, een esthetische vormgeving en overdonderende geluidseffecten.

1 tomaat voor Gorki.
1 tomaat voor de Trust die kiest voor Gorki.
1 gewei voor Tsjechov.
De reden om deze voorstelling te spelen ontgaat mij volkomen.

Er klopt iets niet aan deze voorstelling. De verhouding tussen de tekst en de regie wringt een beetje, volgens mij omdat Peter de Graef zijn acteurs te weinig ruimte laat.

Weer! Ze doen het gewoon weer. Weer zo’n saai stuk over de verloedering van de mens.