Weer een mooie voorstelling gezien van Suburbia uit het randstedelijke Almere. Eerder al tot grote tevredenheid Witte Nachten (Dostojevski) en Het Eenzame Westen bezocht, dit keer een tekst van Martin Crimb.
Het is Albert Lubbers weer gelukt (1 gewei)om op een toegankelijke en ontroerende manier gewone mensen in bijzondere omstandigheden te laten worstelen, door zijn acteurs en de tekst het werk te laten doen (ieder een gewei).
Wat is het toch heerlijk om meegenomen te worden in een verhaal. De personages liegen al veel tegen elkaar, maar door de voor meerdere uitleg vatbare versies van de anekdote, vraag je je af of niet het hele verhaal gelogen is. Heerlijk. Naar het theater ga je om voor je ogen bedonderd te worden.
Som der delen, 1 gewei.
Een tomaat voor de krakende splintervloer in de kleine zaal Bellevue en de lage publieksopkomst. Dit verdient meer.