Een bedwelmende rapsodie
Tijdens deze zwoele Arabische nacht zorgen de hardop uitgesproken gedachten ervoor dat het geen moment stil is. Echte dialoog is er weinig tussen de vijf personages in een ogenschijnlijk fantasieloos flatgebouw, maar spannend is het wel. Toch laat die spanning even op zich wachten. De innerlijke monologen zijn aanvankelijk lang en statisch, waardoor je het gevoel krijgt alsof je kijkt naar een logge, schokkend in beweging komende machine.
Maar na de eerste betoverende zoen drijft stoom het ritme van de voorstelling aan. De hitte wordt voelbaar, verzengend en voert je mee door een wonderlijke wasem waarin magische mirakels werkelijkheid worden. Deze bijzondere Scheherezade wordt opgeluisterd door de na de kus in perfecte cadans uitgesproken monologen. Een bedwelmende rapsodie is het resultaat.
Vijf geweien onder andere vanwege het vermogen tot verbazen; zeer hoog Eheuh-erlebnis. Leuk is ook het verschil tussen innerlijke en uiterlijke stem. Een tomaatje vanwege het begin, alhoewel echt gezegd moet worden dat de timing van de acteurs gedurende het spel fantastisch werd.
Tot en met 6 december nog te zien, onder meer in Apeldoorn, Den Haag, Rotterdam en Haarlem.
Ik heb nog geen reacties geplaatst.