Een ondramatische, nauwelijks narratieve roman van Virginia Woolf, door Katie Mitchell bewerkt tot een uiterst boeiende voorstelling, een luisterspel gecombineerd met filmfragmenten, op de scène zelf in elkaar gebokst met zichtbare bruitage, trucage en twee volle rekken rekwisieten. Een hectische avond voor de acht acteurs en de technici, maar voor de toeschouwers een beklijvende onderdompeling in de gedachten, de gevoelens en de associaties van auteur en personages. Veel tekst aan een hoog debiet, maar alles gevat in één grote adem, de brede beweging van de golven zelf. Met dank aan de Koninklijke Schouwburg om deze voorstelling nar Den Haag te halen.