Een ondramatische, nauwelijks narratieve roman van Virginia Woolf, door Katie Mitchell bewerkt tot een uiterst boeiende voorstelling, een luisterspel gecombineerd met filmfragmenten, op de scène zelf in elkaar gebokst met zichtbare bruitage, trucage en twee volle rekken rekwisieten.

Wow, wat een superavond. Bomvolle Amsterdamse Stadsschouwburg, weinig inside theaterpubliek, en iedereen leek fris en geinteresseerd.