In een prachtig sfeervol decor met fraaie plafonnières en hoge douchegordijnen badderen vijf vrouwen vijf kwartier. Op een sopraanstem die aria’s zingt beweegt een vrouw op kunstige wijze liggend in een badkuip. We zien vooral haar benen. Leuk. Even later verandert de muziek. Up-tempo arabesque . Een van de vrouwen krijgt een flinke schrobbeurt van twee andere vrouwen. Het is hilarisch. Dat de vrouw geen uitgerekte ledematen heeft na afloop, is een wonder. Op een bepaald moment staan vier vrouwen naakt op handen en voeten op de randen van vier badkuipen. De muziek is opzwepend. Het lijkt wel een ode aan billen, in deze pose het hoogst zichtbare lichaamsdeel van de vrouwen dat ook nog eens kronkelend beweegt. Het is prachtig om te zien. Het Hans Hof Ensemble ‘onderzoekt’ wat vrouwen hebben met de badkamer. Vooral zin in seks zou een conclusie kunnen luiden. Er trekken nogal wat erotiserende beelden voorbij. Dat is zeldzaam in het theater en dus een compliment. Toch kan choreografe Andrea Boll de spanning niet de hele voorstelling vast houden. Twintig minuten korter en het was een topper geweest.

het was een fantastische voorstelling. humoristisch, vooral dat en heel origineel, muziek en dans liepen naadloos in elkaar over en laten we even het interculturele stuk niet vergeten, van arabisch naar flamingo, turks, opera etc een hele radjetoe maar maar vloeiend.

Typisch een geval van 100 gemiste kansen en een aantal vrouwen die zich erg goed geamuseerd hebben tijdens de repetitie. Het is nat en af en toe geinspireerd en daarmee hebben we al heel veel verklapt.

Vijf vrouwen vieren het badritueel. De sfeer is exotisch en de temperaturen ook. Zo af en toe lijkt Theater Bis meer op de Scala dan een vlakke vloer in Den Bosch. Het publiek smelt weg van de hitte, waaiers worden veelvuldig gebruikt, we luisteren naar Callas en als het heel mooi is wordt er geklapt. Gelukkig past het goed bij de voorstelling, maar toch tomaten voor de klimaatbeheersing van Bis. Ook een tomaat voor de techniek, komt misschien door de hitte, maar cd sloeg mij te vaak over. Af en toe is de voorstelling heel mooi voyeuristisch, maar slaat mij te vaak ver door naar plat en is iets te lang. Gewei voor de prachtige scene met ‘I put a spell on you’, die komt in mijn Favoriete theatermuziekjes 2003-MP3 folder.