Een erg zweverige voorstelling. Er wordt minder creatief gebruik gemaakt van de projecties, en de scènes worden eigenlijk pas op het eind in de laatste briefwisseling van Marcel en Albertine interessant. Daar leefde ik mee met ze, gedurende de rest van het stuk niet. Ik vermoed ook dat dat zo de bedoeling is geweest… Ook het hele feit dat Albertine gespeeld werd door 2 acteurs voegde voor mij niet toe. Misschien waren de scènes anders helemaal saai geweest, wie weet.
De dingen die leuk waren, waren de teksten die in deel I ook al geprojecteerd werden. Erg sterk, en dit maken deel I en II duidelijk onderdelen van hetzelfde geheel.
Maar er gebeurde gewoon niets! Als ik niets wil zien, dan hoef ik niet naar het theater.
Mocht ik ooit op zoek naar de verloren tijd gaan lezen, dan sla ik deze pagina’s over…
Wauw, wat een ervaring deze voorstelling! Een prachtige mix van poezie, muziek, beeldende kunst in een oogverblindende en ontroerende theaterale onderdompeling. Cassiers bewijst voor de tweede keer dat hoogstaande technische snufjes de authenticiteit en magie van een theatervoorstelling wel degelijk kunnen versterken! Met een overtuigende verdubbeling van beelden en personages (die me deed denken aan de adembenemende voorstellingen in het Praagse Laterna Magika) werd ik meegezogen in een indrukwekkende mijmering over een teloorgaande liefde. Heerlijk.
Heel erg mooi!!!! Een voorstelling die prachtig in elkaar zit, toneelbeeld, tekst, multimedia, alles past. Een mooie vertelling, op een ingetogen, gedragen manier gebracht. Een stuk met veel diepgang, waarbij de aktie niet in het spel zit, maar in de tekst. Bijzonder.
Proust deel twee is traag, maar oogverblindend mooi vormgegeven met fraaie vondsten. De teksten zijn hoewel zwaar introspectief af en toe ook grappig. De ook hier weer dominante videotechniek levert erg mooie beelden op. Het verhaal kent geen handelingen, de teksten worden meer gedeclameerd dan gespeeld. Daardoor wil het voor mij toch niet echt theater worden. Ik vind dit eigenlijk meer een literatuuravond met mooie plaatjes. Vraag me af of Cassiers dat beoogd heeft..