Onbegrijpelijk dat dit stuk onderdeel van Topstukken is, zogenaamd “toptoneel”. Erbarmelijk!

Deze voorstelling overweldigde me volledig. Briljant spel (met een enkele uitzondering) groots decor, een spannende regie in een rake tekst van een jonge Tjechov. Ik ben altijd al een fan geweest van Alize Zantwijk’s regies, maar deze had op dit punt in mijn leven een diep impact. Dit zijn de verhalen die gehoort en ervaren moeten worden. Dit is waar theater voor mij bedoelt is. Een beeld van de verwoestende patronen, handelingen en gewoontes van de mens. Het laat zien dat iedereen die een slachtoffer word of zichzelf daartoe benoemd, het aan zijn eigen handelen en denken dankt. ‘Waarom leven we niet zoals we zouden kunnen?’ Dit alles komt niet door de verveling, maar door de richtingloosheid, Losgeslagen is men op zoek naar een doel om het verlangen (waarna weet men niet) op te stillen. Ga dit zien. Durf open te staan. Het is niet de ‘mooiste’ Tjechov tekst, maar in zijn ruwheid wel de meest intense. Laat je mee stromen op de golf van misere en stel de vragen van de personages aan jezelf.