Na de recensies in de kranten had ik een slechtere voorstelling verwacht. Hein Janssen had bijvoorbeeld de tekst van De Vroedt (tekst en regie) nogal neergesabeld. Maar ook andere recensies waren niet bepaald juichend. Ik vind tekst, en ook spel, eigenlijk wel redelijk. Het zal wel een kwestie van smaak zijn, maar mij stelt de regie van De Vroedt juist teleur, die vind ik nogal voorspelbaar.

Ik heb niet het gevoel dat ik kijk naar een verhandeling over de vergrijzing in deze tijd, naar een stuk over de generatie van de babyboomers. Voor mij is het meer een voorstelling waarin (weliswaar met de nodige zestiger jaren clichés) het oud worden en het oud zijn in het algemeen (en in alle tijden) aan de orde komt. Daar kan ik natuurlijk niet ontevreden over zijn.

De Vroedt schreef zijn tekst mede op basis van improvisaties van de acteurs. Vier van die acteurs zijn zestigers. Niet zo vreemd dus dat gedateerde ideeën als de idealen van woongroepen en de rechtvaardiging van het geweld van de RAF in de voorstelling opduiken.

Helemaal niet zo gek gedaan door die krasse knarren. Maar toch een mindere voorstelling in de MightySociety reeks.

Iedereen is altijd mar enthousiast over Mighty Society. En dat begrijp ik ook wel, de Vroedt snijdt thema’s aan waar onze maatschappij mee te maken heeft. Maar in dit stuk gebeurd er te weinig. Er zitten mooie momenten in maar echt spannend wordt het niet en je krijgt geen medelijden met de acteurs en hun problemen. Goed idee, maar de uitwerking had spannender gekund.