Nogal niemendallerig. Gegeven is erg dun, verhaal komt niet echt op gang, uitwerking is niet geweldig. Publiek reageert niet voor nix verbouwereerd als het afgelopen blijkt nog voor er iets is gebeurd.

Leuke scenes, eerste keer dat ik mime zie bij Orkater. Beetje aaneenschakeling van losse ideetjes: voor 20 minuten is het prima, maar het moet niet veel langer duren.

Mooie plaatjes in deze objecttheatervoorstelling. Af en toe zit er weinig diepte in (verbindende verhaal beetje met de haren erbij gesleept) maar er worden erg mooie dingen gedaan. Combi met videoprojectieintermezzo’s t.b.v. changementen is ook goed. Sommige scenes zijn alleen nogal overbodig: teruggesneden naar 3 kwartier zou het veel sterker zijn.

Hoe ver kan je gaan met het opkloppen van een gebrek aan ideëen? Dit is nix meer dan een aangeklede playbackshow, van slechte publieksfavorieten met een erbarmelijke geluidskwaliteit. En dan nog traag ook…

Dat moet spannend geweest zijn voor Rob Ligthert en de zijnen… Zijn Debuut bij een Groot Gezelschap lokt argusogen. Als je ‘Koning Lear’ zo bekijkt, dan is de start heel behoorlijk. Een vertelling die niet stuk kan, verzorgd geregisseerd en jong, fris en energiek gespeeld. Maar toch, dat decor (een immens bouwwerk ìn een immense kerk) is teveel van wij-zijn-nu-groot-geworden-en-maken-Groot-Toneel. Da’s jammer, want het zat elke suggestie in de weg. Desondanks en al bij al: van harte Rob! van harte Peer!

Het was koud in de kerk, heel koud. En dan bijna 4 uur daar zitten valt niet mee. En dan ook nog eens een absoluut niet interessante bewerking van ‘King Lear’. Het was een hele lange avond! Er zaten mooie acteerprestaties in (Marcel Hensema), alleen de onverstaanbaarheid maakte dit vaak ongedaan. Al met al niet zo’n goede start van dit nieuwe gezelschap. Ik hoop dat ze de decorontwerper houden en volgend seizoen een mooiere voorstelling maken in de warme omgeving van pluche theaterstoelen.

Het had niet mooier kunnen zijn, een fusie, ‘veelbelovende’ theatermakers en een prachtige lokatie (de Eusebiuskerk te Arnhem). Je komt binnen en ziet het fantastische decor en alles wat je dan verwacht van theater, komt niet uit. Een voordracht van het koningsdrama ‘Koning Lear’ van Shakespeare in een ongeïnspireerde regie zonder artistieke kwaliteiten. De tekst is mooi bewerkt en de acteurs begaafd genoeg, maar voor een lezing hoef ik niet naar het theater.

Ik was benieuwd eindelijk iets van de veelgeroemde Jan Decorte te zien, maar als ik op deze voorstelling moet afgaan, is het de meest overschatte theaterbelg sinds tijden. De taal is mooi, daarmee heeft ie een (klein) geweitje verdient, maar de voorstelling is een draak. Er wordt geacteerd op een treurigmakend Samson-en-Gert-niveau, de mis-en-scène is al even amateuristisch, en ook de 2 dansfragmenten vind ik opgeklopte lucht. Ik kan er niet eens een gouden tomaatnominatie aan wijden, want het gaat hier in mijn ogen niet om een formidabel mislukt experiment, maar om de nieuwe kleren van de keizer.

Zo’n slechte voorstelling heb ik nog nooit gezien. Het niveau was amateuristisch. Waarom staat zoiets in de Stadsschouwburg? Ik had mij erg op deze ‘Hamlet’ verheugd, vooral om hem te kunnen vergelijken met die van ‘t Barre Land, maar hoe vergelijk je appelen met peren? Het is erg jammer dat Het Toneelhuis zijn naam aan deze show van Jan Decorte heeft geleend.
Tomaten voor de acteurs, tomaten voor de vormgeving, tomaten voor de belachelijke inkorting van de tekst en speciale tomaten voor de naakte dansjes van Ophelia.

(luid roepend)
twas niks
flauwe zever
in blikskes
nog ni eens
vur klein manne
kvon er niks aan
de rest wel
ksnap er niks van