Mooi en ik werd geroerd. Goeie liedjes en acteur overtuigd als acht-jarige. Angsten en dilemma’s waren heel herkenbaar, daar hoef je geen acht voor te zijn. De gitarist deed ook heel normaal, helmaal niet als of hij “de belangrijke muzikant” was. Toch tomaatjes, want het had een paar eindes te veel, maar dat kan ook wat te maken hebben met de verplaatsing van kelder naar fietsenstalling.

Deze voorstelling was echt heel erg mooi. Eigenlijk viel alles op zijn plaats. De hele sfeer was geweldig: Door de ruimte waar ik het zag, door het gitaarspel, door de mooie liedje die Mischa Ardon zong. Je voelde je heel betrokken bij de voorstelling: Je wilde meedenken met het jongetje, meeleven met het jongetje, meepraten met het jongetje!!
Kortom: Een definitieve aanrader voor zowel kinderen als mensen die diep over een voorstelling na willen denken.

Tijdens het Musica Sacra festival in Maastricht ging deze voorstelling van Het Laagland in première in de Keizerzaal van de Sint Servaas Kerk: een hele speciale locatie die het stuk een bijzondere extra dimensie gaf (één gewei). Liedjes speelden een grote rol in de voorstelling over een klein jongetje dat door middel van allerlei ‘rituelen’ probeert het leven overzichtelijk en veilig te houden. Twee geweien voor acteur Mischa Ardon omdat hij zo goed/mooi zong en omdat hij de hele zaal van het begin tot het eind bij de les wist te houden met zijn fysieke spel. Natuurlijk ook een gewei voor de gitarist die hem begeleidde. Last but not least twee geweien voor de regisseuse Inez Derksen die er wederom in geslaagd is een voorstelling te maken die de mensen ook echt in het hart raakt. Al met al is Liedjes uit de Kelder een hele lieve mooie en zelfs haast (een beetje) poëtische voorstelling. Gaat dit zien!