Zomerzone (2004)

Mooi en ik werd geroerd. Goeie liedjes en acteur overtuigd als acht-jarige. Angsten en dilemma’s waren heel herkenbaar, daar hoef je geen acht voor te zijn. De gitarist deed ook heel normaal, helmaal niet als of hij “de belangrijke muzikant” was. Toch tomaatjes, want het had een paar eindes te veel, maar dat kan ook wat te maken hebben met de verplaatsing van kelder naar fietsenstalling.

Geinige kippen en een flutverhaaltje met een vermoeden van diepzinnige gedachten. Voorstelling moet het erg hebben van de atmosfeer in een schattig straatje in Sittard, maar het regent en we zitten in een gang bij Het Laagland waar het nogal galmt. Dat doet de voorstelling geen goed, Kasper Kapteijn is slecht te verstaan en Pulletje, de pop van Marlyn schreeuwt te veel. Vieze snotpot blijft op de voorste rij hangen, jammer ik mag dat soort zaken ook graag bekijken.

Maffe sfeer, intressante priegeltjes op servetten, toffe locatie en een voorstelling waar ik niks van snap, Ik zie dat graag. Acteur Joost Vandecasteele (mij totaal onbekend) heeft iets dolkomisch. Soms goed, soms saai. Hoop dat het verder wordt uitgewerkt.

Mooi idee om het sprookje eens te laten gaan over het empty-nest probleem van de verzorgster. Prachtig aankleding, goed spel en leuk ding met de briefjes die ik al eerder had zien hangen in het Laaglandpand. Einde was stom, waren we net heel gezellig en intiem met deze voedster en dan stuurt ze ons ineens weg en mogen we geen dag zeggen.

Strengheid is geboden. Ja, een hele leuke voorstelling. Ja, een must-see in de Zomerzone, maar toch streng 3 tomaten, omdat ik moet optreden. Geweldige locatie, heel liefdevol en met zeer veel detail aangekleed. Knappe timing, grappige jongens, leuk idee. Maar: niet een heel erg orgineel idee en niet net zoveel aandacht voor de tekst als voor de gevel van het gebouw. Slecht speculaasrijm is geen leuke gimmick, ook leuk speculaasrijm kost veel tijd om te schrijven. Nu de straf voor slecht cabaretterig doen, drie tomaten.

Om mij heen vonden de dames heren het allemaal heel prachtig, maar ik heb hier dus niet zo veel mee. Mooie actrices doen mooie poëtische tekst, soms zingen ze. Het gaat over moeilijke dingen, het is Mohooi. Van mij moet het allemaal wat meer kloten hebben, het gaat hier over weglopen, vreemdgaan, dronken zijn, vechten en Rovers. Een gewei omdat het mooi was.

Twee prinsessen wachten op een prins. Natuurlijk. Deze voorstelling loopt over van de cliches, en dat is heerlijk. We maken een kwartier mee van dit lange wachten dat nooit zal stoppen. En het duurt al zo lang, dat zien we aan de prachtige vieze jurken en de ingesleten patronen.
Deze fijne voorstelling is gemaakt door Lieke Benders en Eva Zwart, ze zijn een goed team. De voorstelling loopt over van mooie en hilarische vondsten. En oja, het is een locatievoorstelling, het speelt rondom een heel oud verdedigingswerk in Sittard. De meiden hebben daar mooi gebruik van gemaakt.