Speelse solo van Nicole Vervloed gespeeld door Eva Zwart die omgaat met haar emtoies alsof het een memoryspel is. Ze behandelt grote gevoelens als geluk en verdriet met een groot inlevingsvermogen dat ze hanteerbaar maakt door ernaast een objectiverende realtivering te plaatsen. De simpelste middelen blijken weer eens het meest effectief. Een goed begin van een jonge theatermaakster en een verrassend vaardige jonge actrice. Op zo’n festival als de Boulevard ontdek je nog eens wat. Howel, dit was ook al op het Cementfestival te zien.