Bleh. Veel Kwaad, weinig Magie. Dump die Oscar van Woensel toch mensen, wie weet wordt het dan weer wat!

Top amusement! Héél saai, de trein vertrekt en komt een paar uur later aan, ondertussen is alles het zelfde; de koortjes, de muziek, de tekst, het acteren alles wordt herhaald. Musical is dus een vak, dat blijkt maar weer. En mag er in Godsnaam gesoleerd worden, dan kunnen we die tekst van Oscar misschien eens verstaan.

Leuke entr’actes, maar wat die nou toevoegden bleef mij duister. Het stuk zelf stak er wat bleekjes bij af.

Leuke voorstelling, de twee zuster staan mooi tegenover elkaar en Stuart wordt echt opwindend kwaad, ik snap wel wat al die heren in haar zien. Het blijft allemaal wel wat luchtig, vooral het dansen met opgezette dieren is hilarisch. Hoewel ik daar hard om gelachen heb toch een tomaat, het is namelijk een tragedie en er viel wat mij betreft wat te veel te lachen het tweede deel. Verder ook een tomaat voor de stomme jongeren in de zaal, die tijdens de voorstelling vooral veel met elkaar hebben gepraat en knapperige koekjes gingen eten. Soms vind ik het erg leuk, dat Rick-van-der-Ploeg-publiek dat zich nergens wat van aan trekt, maar vanavond dus niet.

Heb je een unieke kans, benut je hem niet. Vliegtuigmaaltijden erg goed, maar gelet op de run op de chipsautomaat niet genoeg. Geen 60 gulden waard: net als vliegen is alleen de eerste vijf minuten van deel een leuk.

Schitterend gespeelde klucht, op een natuurlijke wijze geacteerd zodat de diverse types niet als een karikatuur van zichzelf werden, hetgeen je toch vaak ziet als de eerste verwachte reaktie uit de zaal uitblijft. Prima vertaald stuk van Jo Snoeren, zodanig vertaald in het Fries dat de diverse grappen in het stuk meer dan goed overeind bleven. Het ene tomaatje is voor het feit dat het stuk slechts 2 maal werd opgevoerd en de zaal beide malen meer dan was uitverkocht, en diverse mensen teleurgesteld konden afdruipen.

een intelligente en erg grappige voorstelling waarvan je eerst denkt dat het te gewoon zal zijn. zelden een zaal zo geboeid zien kijken en meeleven. zo moet het: het leven op toneel.

Wat een prachtige voorstelling! Ik heb me echt ontzettend vermaakt. Veel humor, maar ook mooie, ontroerende stukken. Een dikke 10!

Geestig geluidstheater you know… for kids. Er had van mij wel een dramaturg aan te pas mogen komen, maar een gewei voor het fantastische decor.

Regisseur Jan Lauwers besluit zijn introductie in het progamma met de woorden “Daarom is het misschien too huge for the stage”. Met hoge verwachtingen namen wij plaats, na afloop bleek dat het kolossale alleen zit in de manier waarop Jan Lauwers de plank heeft mis geslagen, een voorstelling die ons, een gezelschap van 33 toneelliefhebbers, op geen enkel moment wist te boeien of ontroeren. Er bleef niets over van het prachtige verhaal in een allerbelabberste enscenering, nietszeggende dansjes, die ook nog veel te lang duren en een enorme stijlbreuk in het slot.
Boventiteling is een prima hulp middel voor optredens in het buitenland maar van ons gezelschap kon de helft het niet lezen, en waarom Cordelia haar teksten voor het grootste deel in het Frans moest zeggen ontging ons volkomen. Dit was het “NIET” Needcompany!