Eindelijk weer eens een grote rol voor Theo Pont.
Sterke hoofd- en sommige minder sterke bijrollen, veel degelijk toneelvakwerk, maar waarom die platte verzekeringsagent (GOED), zo boos is op de erudiete dirigent (KWAAD), wordt toch niet helemaal duidelijk. Het lijkt wel of de schuldvraag niet helemaal van toepassing is op de personages.
In dit stuk zitten er nogal wat stukjes toneelbehang los; al ligt dat meer aan de tekst dan aan de spelers/regisseur.
Tamelijk traditioneel.