Ik vond het zo erg dat ik in de pauze ben weggegaan. Zacht en onhandig meisjesgegiechel, gestuntel rondom het lezen van een stukje tekst door een afgestudeerde regisseur; oh nee, er staat iets anders, nou ja… “ik zou graag aan iedereen een besneeuwd weiland willen geven, waar nog niemand op gelopen heeft…maar ja dat kan niet…grinnik…”
Deze ‘verzameling’ is een uiting van vele cliche’s tussen de schuifdeuren. Een egodocument, misschien leuk voor haar familie en vrienden maar voor een buitenstaander een regelrechte ramp want deze ‘voorstelling’ hoeft blijkbaar niet te voldoen aan fundamentele overdrachtstechnieken, opbouw, tekstbehandeling, noem maar op . Ik ben niet echt overtuigd geraakt van de kwaliteit van de A’damse regie-opleiding. En daar moest ik ook nog 22,50 voor betalen.

Een erg kleine zangeres; een boom die zich stuiptrekkend bevrijd en naar het ITs vertrekt; een dansende Derwisj; een opa en oma; soms lijken de Regiedagen net een film van David Lynch. De verzameling van Lotte is echter persoonlijk, gastvrij en licht melancholiek. Daarnaast ook te kort en niet af, maar dat geeft niet: gewoon over vier jaar weer doen!