Ik begrijp de negatieve kritieken op deze voorstelling niet. We hebben een uitermate vermakelijke avond gehad en zeker niet op de laatste plaats door de fijnzinnige humor van hoog niveau die als een constante factor door het gehele spel verweven is. Nergens saai en nergens een dip in de performance. Geen voor de hand liggende situaties, maar steeds nieuwe onverwachte wendingen van het verhaal, mooi neer gezet door de vier spelers in sterke, herkenbare maar ook contrasterende personages. Misschien is humor in bepaalde culturele kringen “not done”, maar ik heb een uitstekende avond gehad en heb volop genoten van de kundigheid van schrijver, regisseur en acteurs. En met mij een heel theaterpubliek dat het zo nu en dan nodig vond spontaan te applaudisseren voor de vaak gouden vondsten in spel of tekst. Een absolute aanrader voor mensen die zich een uitstekende avond gunnen.

Waardeloze voorstelling.

De Potvis is een vaardig geschreven komedie. Dat klinkt een beetje truttig,en daarom staat het er ook. Het nieuwste toneelstuk van Frank Houtappels (Aan het eind vd aspergetijd, scenario JaZusNeeZus) neemt soms teveel tijd voor getut maar is toch intelligent genoeg om te blijven boeien. Licht dementerende moeder Ingeborg Elzevier krijgt het op haar heupen als manlief zijn laatste adem heeft uitgeblaasd met de hartgrondige uitspraak “wat een kutleven”. Zij zal haar twee dochters van 40-en-nog-wat leren plezier te hebben in de rest van hun leven. Raymonde de Kuiper irriteert enorm als een van de twee dochters en dat is een groot compliment aan haar acteren. En ja, Liz Snoijink blijft een intrigerende brok vrouwelijkheid op het toneel.