Volgens hetzelfde recept als ‘Conijn van Olland’ en net zo leuk. Verklaring van hollandse geschiedenis en volksaard in een sympatieke theatervorm gegoten. Eén tomaat voor de schaarse momenten waarop het dreigde door te slaan naar een belerende relatie met het heden. Verder was Tamar v.d. Dop weergaloos, Beppe Costa erg amusant en decor en licht erg fraai. Kortom: Muzikaal ‘feel-good’ theater van niveau.

Aardige voorstelling die niet in de schaduw kan staan van ‘Conijn’. Voorstelling leunt erg op Tamar van den Dop en Beppe Costa’s God-rol is wat onduidelijk. De geschiedenis van historische figuren leuk en levend vertellen is verrassender, dan een verhaal vertellen met fictieve personages in een historische setting. Aantal instrumenten zijn weer erg mooi, zang van Tamar is ontroerend, maar het bleven anecdotes.

Hoe breng je een lesje vaderlandse geschiedenis voor een hedendaags publiek braaf, verteerbaar en stichtelijk over het voetlicht? Zo’n opgaaf kun je, zo blijkt, aan Orkater overlaten. Het gezelschap is er rechttoe, rechtaan tegenaan gegaan- je hoeft niet bang te zijn dat je het theater in verwarring zult verlaten. Het verhaal van de Hollandse “Gouden Eeuw” wordt hier verteld via een zeventiende eeuwse moeder en haar tweeling. Dat is trouwens, ondanks hun ook aanwezige coach, OLH Beppe Costa, een wel erg mager skelet voor anderhalf uur toneel. Gelukkig staan de geheid goeie muziek en een reeks vondsten en vondstjes daar tegenover. Zo wordt het alles bij elkaar toch nog “wel een aardige avond”. Maar deze productie is niettemin een tikkie gemakkelijk en zo vol automatismen dat een voetbaltrainer er blij mee zou zijn. Had Rick v.d. Ploeg misschien een beetje gelijk?

Een wervelende voorstelling door Orkater. Costa is innemend als God, terwijl de andere acteurs overtuigen als de verpersoonlijking van de Nederlandse volksgeest. Dit alles omlijst met creatief gebuik van allerhande al dan niet zelf bedachte instrumenten, maakt het tot een bijzonder leuke voorstelling. Minpuntje is dat de moraal en het opgeheven vingertje naar de huidige stemming in het land er met name aan het einde wel heel dik opligt. Maar misschien hoort dat ook wel weer bij onze volksaard… dus geen tomaat waard.