Ik ging totaal nietsvermoedend op uitnodiging naar deze voorstelling maar ik heb een leuke avond gehad. Het verhaal boeide, de humor was leuk (gelukkig niet hilarisch) en ik heb genoten van vijf gouden keeltjes. Driewerf hoera voor het verhaal over het verkouden schaap. Zoiets heb ik heel toevallig zelf een keer meegemaakt :) Oneerlijk om er iemand uit te pikken maar toch een extra geweitje voor Lottie Hellingman omdat ik haar vooral erg goed vond.
Sfeervol decor, af toe toch wel spannend verhaal, grappige dansjes, acteurs die goed spelen en nog beter zingen, kortom een leuke avond.
Wat doen die 5 leuke acteurs met fantastische stemmen (gewei) in een Agatha Christie stuk met John Lanting setting (tomaat)? Het wordt helaas nooit echt spannend, nooit echt hilarisch en nooit echt schrijnend (tomaat). Alleen kippenvel bij de wondermooie liedjes (gewei).
Het plot ontwikkeld zich langzaam, en hoe leuk de acteurs ook zijn, de spanningsboog zakt toch even halverwege het verhaal, De toeschouwer word even bedolven door een hoeveelheid tekst en informatie, waarbij de aandacht de weg kwijt raakt. De liedjes, dansjes en de personages maken veel goed, en lokken vaak een schaterlach uit.
Maar..Wat doen vijf blanke mensen in de bediening van een chinees restaurant?
Desalniettemin is de gelukkige mandarijn een fijn stuk, met fijne acteurs, met een agatha christie sfeer, die heel goed werkt.
Vijf stereotypen in een vervallen chinees restaurant. Allen hebben er tien jaar geleden in de bediening gewerkt en leken betrokken te zijn bij de moord die daar toen plaatsvond. Nu ze elkaar weer zien worden stukje bij beetje de geheimen uit het verleden ontrafeld. Zo nu en dan grijpt één van de spelers naar de microfoon om, vaak verrassend goed, een lied te zingen. Ook het feit dat het stuk als komedie gebracht wordt, zorgt ervoor dat de spanning nooit hoog oploopt. Of deze vrolijke noot het stuk ten goede komt is echter de vraag… Een ietwat kluchtige achtervolging door het gebouw (het decor leende zich hier uitstekend voor!)leidt tot de oplossing, en helaas ook tot twee doden. Het overige personeel rest niets anders dan deze gebeurtenis symbolisch af te sluiten. Zo eindigt deze muzikale komedie, bestaande uit een intrigerend verhaal en goede nummers, maar helaas af- en toe wat flauwe acties.