Bro’s stands for the impossible made possible, the feeling of brotherhood projected on the audience

Prachtig echt gewoon prachtig! Spel, regie, verhaal, decor,… het is dan wel een afstudeervoorstelling maar wel een héél professionele. Gezien dit 1 van de laatste voorstellingen was, was het “probleem” van timing intussen van de baan. Alles sloot enorm goed aan. Door het voortreffelijke spel van de twee acteurs geloofde je bijna dat ze écht broers waren. Ook ik was ontroerd…
Lucas De Man wordt nog een hele grote, de twee acteurs zijn dit voor mij al!

vreemd dat rutg zegt enkel rationeel geraakt te zijn, ik heb de zaal verlaten met natte wangen en was niet de enige. Wat een mooi spel van de twee hoofdacteurs en wat een mooie regie. Tip: Als je gaat, neem dan je broer mee.

1 gewei voor de spelers, Henrik Aerts speelt erg mooi voornamelijk. 1 gewei voor de tekst. 1 gewei voor het decor. Verder was het vermakelijk maar niet meer dan dat. Vlakke regiekeuzes, die intelligent zijn maar nergens raken. wat zo bijzonder aan de broers band is krijg ik voornamelijk rationeel mee. nergens raakt het me echt, jammer dus, want de ingredienten waren er wel volgens mij.

prachtig! Nieuw, scherp, speels, ontroerend en intelligent theater. Voortreffelijk gespeeld, met name Thomas Cammaert. Ik verwacht de Ton Luts prijs voor Lucas de Man.

Wat een toffe Gasthuisvoorstelling!Soms kan het zo tegenvallen in het Gasthuis maar dit is een voorstelling die de makers, maar ook het theater weer op de kaart zetten. Wat als je broer, waar je al 6 jaar geen contact mee hebt, naar je voorstelling komt kijken? Dat vertelt Bro’s. Lucas de Man heeft gekozen voor een superteam aan mensen; Hendrik Aerts als een personage die niet te doorgronden is en Thomas Cammaert die die zo opgaat in zijn spel dat je het wel moet geloven. Goede casting, goed decor en supertekst. Het liep wel een beetje spaak op de timing, maar na een paar keer spelen staat deze voorstelling als een huis; een Gasthuis! Aanrader dus.

Een bijzondere afstudeer voorstelling die me aan het nadenken zet over theater en op een andere laag weet te raken. In Theater Gasthuis komen twee broers elkaar na jaren weer tegen. Dan ontknoopt zich een spannend middenstuk (dat te mooi is om te verklappen). Het einde heeft me diep geraakt. De manier waarop de twee broers tot elkaar komen is zowel in spel, tekst, belichting en vormgeving zo bijzonder.
Heel erg mooi spel, knappe regie, mooie vormgeving en licht.
1 tomaat voor het feit dat het nog niet helemaal loopt…maar dat heeft denk ik te maken met de ingewikkelde constructie en het feit dat het een try-out was.
Ik heb een bijzondere theater avond gehad die je niet vaak meemaakt.