Een pracht van een stuk. Hiervoor de meeste geweien! Geestig , ontroerend. Ger Thijs levert parel en zet met veel liefde een zoon neer die terugblikt op zijn jeugd.
Complimenten aan Het Toneel Speelt die met zijn initiatieven een belangrijke bijdrage blijft leveren aan het Nederlands drama.

Of het conflict universeel is, durf ik niet te zeggen, mar in ieder geval herkende ik zelf veel in de conflicten die hier tussen een vader en kind (in dit geval zoon) op een heerlijk leeg podium (eerste gewei) werden neergezet. Afwisselend komen ze bij elkaar en verwijten ze elkaar, dat is het tweede gewei, verder een voor de dialogen en een tomaatje omdat het toch wel een erg lange zit was in een iets te koude zaal.