Comp. Marius speelt in Nederland en dat komt niet zo vaak voor, dus maar even erheen op het BIES! festival in Dordrecht (afgelegen maar knus!).

De proloog met de paardenkoers is een leuke inleiding voor de dubbelzinnige malligheid in de rest van het stuk. Leuke vondsten en truucs in de gang naar het station en het wachten op de trein en de koers. En zó fijn en lekker dik aangezet die Vlaamse taal en manieren.

Fijn locatietheater. Ik hoop dat ze snel weer terugkomen.

Weet een groep die het liefst in de open lucht speelt een stuk te kiezen dat gemaakt lijkt voor juni en een bewolkte hemel? Is dat stuk ook nog eens een tragikomedie met de nodige dubbelzinnigheden? Dan zou het wel eens een succes kunnen worden. Beckett schreef All That Fall (1957) niet om buiten te spelen maar voor de huiskamer. Comp.Marius maakt een halve eeuw later van dat hoorspel, in een nieuwe vertaling van Waas Gramser en Kris Van Trier, een buitenvoorstelling waarin bijna alles klopt. Een voorstelling waarin het spel naadloos aansluit bij de tekst vol seksuele connotaties en waarbij de omzetting van geluidseffecten naar visuele effecten uiterst inventief is. Met de muilezel, de trein, en de limousine als fraaie staaltjes huisvlijt. De ontmoetingen van het hoofdpersonage met een gepensioneerde bankdirecteur op een racefiets, het ritje in de limousine, en het kruip door sluip door op het station zijn schitterend. Het laatste deel, waarin het raadsel van het meisje en de dood centraal staat, is iets minder. Desondanks is deze voorstelling een van de festivalhoogtepunten van dit jaar.