Zeer veelbelovend project! De jonge makers Vincent Rietveld en Joep van der Geest zijn er absoluut in geslaagd een boeiende voorstelling te maken over daklozen/junks: mensen die er niet meer bij horen of er niet meer bij willen horen. Het spel was zeer gedreven en daarmee sterk (vooral het ‘acting model’-type was erg goed getroffen). Het toch licht beklemmende gevoel dat de voorstelling opriep bleef nog een hele tijd hangen. En toch zou ik over een weekje best weer willen gaan: om te zien of de twee makers er ook nog in geslaagd zijn de laatste puntjes op de i te zetten!

De eerste voorstelling die ik tijdens het festival zag, was deze. Het was meteen ook de beste die ik tijdens het festival heb gezien. De power die uitging van het spel is eigenlijk niet te beschrijven. In het begin had ik zo mijn twijfels, maar het werd eigenlijk steeds beter. Vooral geweien voor het geweldige acteerwerk, de grote tegenstellingen waar ze telkens zomaar weer middenin sprongen. Daar moet je echt enorm goed voor zijn, dus niets dan lovende woorden voor het gedreven spel. De bankjes zaten inderdaad slecht, maar daar werd het niet minder mooi door. Een goede voorstelling, al zou het concept misschien wat verder uit kunnen worden gewerkt. Ga dus zo door!!

Mooi qua beeld, interessant spel. Joep van der Geest en Vincent Rietveld maken hier een voorstelling geinspireerd op de junks. Zit hier drama in? Genoeg om te vertellen? Zij zeggen zelf van niet (einde v/d voorstelling) en dekken zich dus in (tomaat). Zij maken harde overgangen naar typematige figuren. Nederland als angstige junks en Amerikaanse junks als “proud to be an ‘American’ junk. Of moet ik die link niet maken, of al helemaal niet met George W Bush? 1 van de junks heet George. Moet ik de link wel maken dan zie ik het niet goed genoeg. Wel een interessante waar meer uitgehaald mag worden. Deze twee jonge theatermakers/acteurs zetten in spel en enscenering een leuk stuk neer maar mogen wel wat meer over de inhoud nadenken. Tevens denken aan het publiek die krampachtig 60 min. op een klein gammel bankje moest zitten. (Cement natuurlijk ook).