Met Jean-Baptiste heeft Wayn Traub een voorstelling gemaakt die filmbeelden op zo’n perfecte manier afwisselt met theater dat je twee uur lang geboeid zit te kijken naar de ene keer een rechtszitting

geld en tijd verspilling. wereldvreemd. ik hoopte dat deze eendagsvlieg snel van het toneel zou weg geslagen worden maar dit is jammer genoeg niet zo. maar zo gaat dat soms met hypes.

De Meervaart was slecht gevuld en werd geaclamitiseerd door een koelinstallatie. Misschien daardoor maakte het geperformde ritueel van de twee actrices onder het scherm geen indruk.

Het duurde lang voordat ik er ‘in’ kwam, maar op een gegeven moment zag ik tussen de vele lagen en losse scènes en half uitgezette lijntjes een heus plot opdoemen en was ik gegrepen.

What the fuck is dat Wayn Traub-gedoe dat geselecteerd is voor het Theaterfestival? Ik zal het u zeggen: nee dat doe en kan ik niet. Hele slimme, betekeniszwangere voorstelling.