Ik was vergeten hoe goed Luk Perceval ook alweer was.

Ik heb Bob gezien. Hij stond naast een chagerijnige Lou, die een staande ovatie kreeg van een uitzinnig publiek. Ik wist niet dat hij zo lang was. Bob dus, Lou is dan weer heel klein.

Verhalen van Poe op muziek van Pink Flo…- pardon Lou Reed met plaatjes uit de toverlantaarn van Nonkel Bob Wilson.