Nadat ik gisteren voor de tweede keer ‘Hond’ had gezien wilde ik wel eens weten of Moosers net zo onder de indruk waren als ik van deze schitterende voorstelling. Maar wie schetst mijn verbazing: geen enkele minirecensie. Hoe is dat mogelijk? ‘Hond’ verdient alle aandacht. Het is flitsend, geestig en boeiend.

Mooie locatie, de snijzaal in Utrecht. Maar sloot niet per sé aan bij het stuk. En waarom de boomstronk op het podium? Verder sloot het stuk niet aan bij de teksten op de flyer, wat niet zo uit zou hoeven maken, maar ik vond de tekst op de flyer nou net interessant. Nu was het een voorstelling met twee karakters die elkaar telkens na een tijdsprong weer tegen komen.

Ik ben het eens met wat Vincent Kouters in de Volkskrant over deze voorstelling zegt. De tekst van De Vlam en Helmer is inderdaad aardig, al had het wat mij betreft iets gevaarlijker gemogen. Maar op de uitvoering valt, dat vind ik ook, nogal wat aan te merken.

Wat een prachtige voorstelling! Nu ben ik ongetwijfeld ook erg de doelgroep van Opium voor het volk.

Nooit eerder had ik gehoord van het gezelschap “Opium voor het Volk” van Tom Helmer en Willem de Vlam.

Sympathieke voorstelling over drie mannen met hetzelfde leven. Je identiteit wordt toch bepaald door wat je meemaakt, dus wat gebeurt er als je twee anderen ontmoet die exact hetzelfde leven hebben?

“Blind” is na “3” vorig jaar de tweede productie van de jonge theatermakers van Opium voor het Volk. Het is allemaal vrij eenvoudig: hier moet men heen!.

Een beetje overladen dis aan thema’s, verwijzingen en verhalen (al dan niet met baard), maar wel blijk gevend van gezonde jeugdige overmoed en enthousiast gespeeld.

Aha, een nieuwe lente een nieuw geluid.

Enorm origeel en creatief stuk, overtuigend gebracht door een zeer enthousiast gezelschap. Humor, afwisseling, spanning en emotie.