Drie lange luiken lang volksverlakkerij. Luister thuis maar naar Stravinsky op cd.

Een drieluik, waarvan de eerste, ‘Le sacre du printemps’ met de Kalaripayat-dansers formidabel is; het samenspel tussen paard en danser en acrobaat, prachtig van beweging, licht en spektakel! Luik 2 en 3 een komplete anti-klimax: luik 2, twee dansers in vaag samenspel met gipsen (!) paardenbeelden, wel prachtige klarinet, maar ook te lang; luik 3 alleen dressuur, knap, maar niet te vergelijken met luik 1 en voor dressuur ga ik liever naar elders! De verwachting naar meer van ‘Le sacre du printemps’ maakt de anti-klimax nog sterker, maar deed ook luik 1 verdwijnen: de opgetogenheid en bewondering ging uit als een nachtkaars; het kruit was al verschoten! Heel Heel jammer. Dolgraag wil ik luik 1 nog een keer zien!