‘This might be a new beginning’ is een van vele treffende teksten geprojecteerd tijdens deze performance voorstelling en het zou zo maar eens waar kunnen zijn. Met Orgy of Tolerance zou Jan Fabre wel eens een prominent stukje theatergeschiedenis geschreven kunnen hebben. Er gebeurt veel, in het begin voel je het publiek denken ‘moet dit nou’ zoals vaker bij werken van Fabre, maar een oorverdovend, langdurig applaus laat zien dat de huidige theaterbezoeker absoluut klaar is voor voorstellingen als deze. Op een zeer abstracte, fragmentarische en veelal metaforische wijze, toont Jan Fabre zijn aversie tegen de huidige consumptie maatschappij, waarbinnen wij mensen letterlijk geilen op luxe goederen en dat ook ons enige geluk lijkt te zijn. Masturberen tot de tranen over je wangen vloeien, een geweer als genotsmiddel, het baren van levensmiddelen, dildoneuzen, jezus als supermodel en het vergroeien met boodschappenkarretjes. Een extreem energieke voorstelling vol theatrale elementen, verwijzingen, maar ook humor, waarvoor woorden echt te kort schieten! ‘We (just) have to come together’. Chapeau!