Het stuk is van een hippe jonge engelse schrijver en de uitvoerende is TGA. Laat u zich niet van de wijs brengen, het is een goede voorstelling! Hoewel ik het einde wel verwacht had, het decor een beetje gedoe vind en er te veel lichtstanden zijn, spelen de acteurs er lekker op los. Lineke Rijxman was reuze sympathiek, dat maak ik toch niet vaak mee. Lang leve Gijs of wie dan ook verantwoordelijk is voor de regie. En dat Hein Janssen het een lege voorstelling vind, die alleen over sex gaat zegt meer over zijn relaties dan over het stuk.

Voor het eerst dat ik een jong, hip, Engels stuk echt leuk en belangrijk vind, en dan ook nog zo leuk nonchalant gespeeld. Erg jammer dat de vaart en intimiteit van de voorstelling zo worden gebroken door gedoe met decor en door de pauze…

Toen ik naar het transformatorhuis in amsterdam vertrok had ik geen idee naar wat voor voorstelling ik eigenlijk zou gaan.Het bleek een leuke voorstelling. Een erg leuke voorstelling. Het decor was erg inventief het draaimolenmuziekje zorgde voor een toepasselijk sfeertjePrettige teksten om naar te luisteren. Het gechat was niet overhip maar juist goed op z’n plek. Ik heb niet één keer op m’n horloge geken of nouja toch 1 keer. het licht ging opeens aan. Het pas 1 uur voorbij het zal toch niet afgelopen zijn ik vond het net zo leuk. Wat bleek er was een pauze! Vandaar 1 blikje tomaten. mocht je de gelegenheid hebben closer te zien. Niet twijfelen…. gaan! :)

Nico is hip en deze voorstelling is een vage trip dus dat klopt wel weer. Met projecties maar mooi! Aantal scènes erg goed afgewisseld met een brei. Maar Nico was toch mooi? Deze actrice dus niet. Carina Molier kan beter.

Ik ben dol op olifarchische tekens en drank tussen de middag, maar de rest begreep ik niet zo. Ik vermoed een hoop ideeën die niet uit de verf komen.

Hadden ze het hele stuk maar in het Italiaans gebabbeld. Dat mafia-verhaal was toch volkomen oninteressant. Oh, oh, oh, wat wreed en gruwelijk allemaal. I don’t care, weet ik al; Godfathers gezien (en die andere 1000 films). De Italiaanse sfeer was niet onaardig; altijd leuk als je een drankje krijgt.

Met prachtige Nederlandse teksten op muziek uit diverse opera’s van Verdi wordt een nieuwe dimensie gegeven aan onze geschiedenis van de tachtigjarige oorlog, Piet Heyn en Tijl Uilenspiegel. Ontroerend is de eenvoud van rugzak-met-poncho-bochel van prins Carlos (hé meneer De Vries, ik zou toch een mooie prins zijn!), de kinderwagen-badkuip die de trotse armada van Piet Heyn wordt, de spaanse-sherry-stier aan de horizon bij Carlos’ rondzwervingen en de rake typeringen van de huichelachtige katholieken. Knap zoals Groothof aan het begin de voorstelling -zonder kinderachtig te zijn- meteen toegankelijk maakt voor kinderen met de krokodillenkop, zijn vakantie-toneel-schoolbelevenissen en het voorstellen van zijn medespelers; knap zijn zijn humor en rake typeringen voor de volwassenen zonder de kinderen voorbij te lopen en maakt dit geschiedenisdrama tot een ware familievoorstelling. Het decor en kleding zijn prachtig en ingenieus, Spaans en Hollands tegelijkertijd… Kortom genieten. Alleen jammer dat Groothof muzikaal zo’n klein bereik heeft en niet echt sterk is.

Enkele maanden gelden zag ik de cast en dacht ik wauw: Charlotte Margiono, Olaf Bär en Hans Sotin; toppie joppie. Nu ben ik daar van bekomen. Margiono zei af, Bär viel tegen en Sotin was niet bij stem. Daar missen ze in Bayreuth dus niks aan. Het decor was erg eentonig. Ik had veel grappen en grollen verwacht, maar het werd nogal saai. Matinee-publiek helpt daar natuurlijk ook niet bij. Gewei voor Denoke die een leuke flirterige gravin was.

Veel woorden wil ik niet vuil maken aan deze onzin. Gastarbeiders-problematiek van 30 jaar geleden proberen nu weer actueel te maken door er een mobiele telefoon in te doen ofzo? Wat moet ik ermee? Tenenkrommend! Ik hoop niet dat deze voorstelling de Gouden Tomaat wint, want dat betekend dan dat er meer mensen zijn die deze voorstelling uit hebben moeten zitten…

Lekkere hapjes bij de voorstelling: een gegarandeerd gewei. Verder behoorlijk slecht, vooral omdat ze liegen dat de voorstelling iets met Bollywood te maken heeft. Waar dan wel mee blijft anderhalf uur lang onduidelijk…