Vier acteurs, een pianist, wat vlotte tekst en een goed basisverhaal voor een dramatische voorstelling: man gaat dood tenzij broer merg afstaat, maar broer kan nooit nee zeggen dus kan je zoiets eigenlijk niet vragen. Of toch wel. Of niet.
Goed dilemma. Wat kijvende wijven erbij en je bent een heel eind.
Of toch niet?
Er kwam hier wat minder uit de verf dan er voor de spelers in zit (theater kikker had een nabespreking geregeld, dank!). Misschien was het te vlot, of te losjes; misschien ook was het juist niet abstract genoeg. Wel dapper, van dit gezelschap zonder regisseur, om van deze operatekst (want dat bleek het te zijn! aangevuld met wat flarden van ander werk van Judith Herzberg) een toneelstuk te willen maken.
Operatekst dus. Met regels als:
De ene heeft een grote wrat
En zo heeft iedereen wel wat

Ik bijvoorbeeld, had geen vervelende avond. Wat nadenken, met de spelers, over een dilemma - het kan slechter.
Aardig spul toch, toneel.