Het is oorlog…of zoiets. Peter Verhelst geeft zijn lezers/toehoorders altijd het voordeel van de twijfel. Het blauw-bruin wasgoed van het -als altijd bij De Roovers- prachtige decor roept referenties op aan Bosnië/Tsjetsjenië/Onverschillig welk concentratiekamp. De Roovers Spelen. Neen, als naar gewoonte spelen De Roovers niet. Ze zijn wat ze brengen. Ze spelen zichzelf zoals ze in die omstandigheden zouden zijn. Hoe we allemaal zouden zijn in een oorlog. Wreed, onthutst,op de vlucht. De prachtige tekst van Peter Verhelst en de muziek van Stravinsky vormen een prachtig vlechtwerk. De voorstelling is gedaan voor je het beseft en je blijft zitten als na een mokerslag. “What happened”. Zeer intens theater en een regelrechte schande dat het zo slecht onthaald is.