Het samengaan van de dansgroepen van de Châtel en Galili heeft een nieuwe groep opgeleverd: Dansgroep Amsterdam. “Fier!”, het eerste programma van de groep laat werk zien van vier choreografen. Van Monique Duurvoort “These Remaining Thoughts”. Tweederde van de vloer is verstopt achter een schutting. Met doorkijkgaten weliswaar, maar het grootste deel van wat de zes dansers daarachter doen is niet zichtbaar. Spannend misschien, maar zonde van het werk. De avond opent met “M is for Man” van Mark Baldwin. Erg feestelijk, heel energiek, maar het laat, ondanks de prachtige muziek van Louis Andriessen, een wat flauwe musicalachtige indruk na. Itzak Galili zet met “Sub” een explosie van kracht neer. Zeven mannen daveren, draaien en springen, als door een storm gedreven, op de toch al overdonderende muziek van Michael Gordon over het podium. Heel indrukwekkend. Van de Châtel is gekozen voor een oud stuk: “Lines”uit ‘79. Vijf in het wit geklede danseressen lopen binnen een door staande tl-lampen verlichte ruimte veertig minuten op de muziek van Philip Glass. Hun bewegingen zijn minimaal en herhalen zich telkens. Als halverwege het stuk de muziek stopt gaan de bewegingen door en hoor je alleen nog maar het telkens herhaalde geschuifel. Elke kleinste verandering in de bewegingen heeft direct een groot effect. De zaal is twintig minuten muisstil en dat werkt mee aan het gevoel van trance dat “Lines”oproept.