Ik hou wel van Werner Schwab, maar alleen als het zo gespeeld wordt dat ik het kan volgen. Dat ging hier een beetje mis en dan wordt het erg saai, ondanks enkele mooie plaatjes. OK, een geweitje, omdat er in de eerste Toneelhuis-voorstelling na de affaire ‘Liefhebber’ zo ongegeneerd wordt gerukt.

Oja, Belgisch modern theater. Nounounou, voor mij niet totaal geslaagd, maar het is belachelijk hoe weinig mensen er in de zaal zitten, en dan nog de handjes op elkaar krijgen; heel dapper hoor. En De Trust betekent weer iets heel anders na zo’n Belgische Schwab.