Johan Simons doet opera en verzon met zijn decorontwerper Bert Neumann een machtig spel met beeld en ilusie; gigantische doeken met daarop een foto van het lege toneelhuis erachter. En toen ging hij weer weg, elders werken, en toen namen de opera-mensen het over, en die gaan dan in hun kitscherige glitterdecortje operaatje spelen. Jammer hoor. Ik heb geen verstand van muziek, maar ik durf de stelling toch wel aan dat dit niet Mozart’s allerbeste melodietjes zijn. Gewei voor Steven Van Watermeulen, maar die zong dan ook niet.