Alle Toneelhuis-makers maken een episode uit het boek van Julian Barnes en Cassiers knoopt het conceptueel aan elkaar. Terugkerende elementen zoals de houtworm, de Titanic en de Ondergang van de Medusa staan in dienst van een visie op het theater als Ark, als plek waar de geschiedenis waarachtige leugen kan worden. De verschillende losse stukjes zijn alleen erg mager; alleen Lotte van den Berg’s deel, een tableau met blinden, werkt de gelaagdheid van de thematiek goed uit. Maar als geheel is het toch denk-theater, waarvan ik in Nederland de laatste jaren veel te weinig zie.