Zwakke voorstelling. Vincent Linthorst was te volwassen
als de kinderlijke Thomas, en daardoor ongeloofwaardig. Carola Arens als nicht Hilda vertoonde veel tegenstrijdig-heden. Na de pauze zag ik vrijwel geen emotie!! Onvoorstelbaar! Het ene gewei is voor een overtuigende Pauline
Greidanus als Andrea en voor het schitterende décor.
Heb heel wat betere voorstellingen van HNT gezien.

Donderdag avond tien November liep ik het overvolle Nieuwe de la Mar binnen. Vandaag was namelijk de eerste try-out omdat wegens ziekte van een van de spelers de voorgaande voorstellingen waren afgelast. Het viel meteen op dat er veel jongeren aanwezig waren, maar wat wil je met een groep eerstejaars studenten theaterwetenschap, en een aantal CKV klassen van de middelbare school. Het eerste dat opviel toen je de zaal inkwam was het decor. Heel realistisch en praktisch, maar toch erg mooi. De lichten in de zaal gingen uit en de voorstelling begon.
Hoewel de stoelen kraakten was alles goed te verstaan en werden we meegesleept in dit treurige gezinsdrama. Na een fantastische eerste helft (van twee uur) bespraken we in de pauze de goede acteerprestaties van de acteurs. Vooral het laatste stuk voor de pauze was erg mooi. Dat gesprek tussen Andrea en haar moeder is erg goed uitgewerkt. De incestsituatie in de voortelling komt veel duidelijker naar voren dan in het originele stuk, hoewel tekst in de voorstelling bijna gelijk is aan de originele tekst. Ik vond het jammer dat ze de incestsituatie benadrukten, want het is veel mooier als je in het midden laat of ze zo’n soort relatie hebben. De tweede helft duurde een stukje korter dan de eerste helft, ongeveer een uurtje, maar de 2e helft deed zeker niet onder voor de eerste helft. De zelfmoord van Andrea is heel dramatisch uitgewerkt. Ze pakt een groot vleesmes en snijd eerst haar pols door en om het allemaal nog erger te maken daarna haar nek.
Na afloop van de voorstelling kwam iedereen onder de indruk naar buiten, en over die truc met dat mes zal nog lang worden nagepraat.

Ik ben van mening dat je zo af en toe een Claus moet zien. Ik bedoel, als je er één kent ken je ze allemaal, maar toch blijft het interessant als het goed gedaan wordt. En dat is bij deze voorstelling zeker het geval! Het decor is bij het binnenkomen van de zaal indrukwekkend, ik wist niet dat er nog decorbouwers bestaan die dit soort decors kunnen maken. Het is spel is misschien niet het beste wat je in Nederland kan vinden, maar het is allemaal overtuigend en goed gedaan. Er zitten vondsten qua regie in die ik niet zo snel had verwacht bij het NT, maar de radio, de scherven en het naakt waren erg goed en verrassend. Ook verrassend was de muziek tussen de bedrijven door, een enorm pluspunt dat ik Radiohead hoorde. De pauze kwam misschien wat plotseling en vind ik in zo’n stuk echt zonde, maar ik pakte het meteen weer op na de pauze. Al met al een mooi, goed en degelijke uitvoering van dit jubilerende stuk, ik vraag me alleen af wat de mensen van 50 jaar geleden van deze voorstelling zouden hebben gevonden!