Vakmanschap is meesterschap, en Porgy Fransen is een meester. Dat wisten we al. Maar puur vakmanschap is sàààài!!! Dat zou een echte meester toch moeten weten. Misschien even op een kleine spiritstage en bedenken wat je daar op het toneel ook al weer en eigenlijk staat te doen, misschien?

Wat een verschrikkelijk saaie voorstelling. Alleen het decor is mooi.

Ik word zo moe van wel aardig theater… Ik ga het eens lekker afstraffen. Één blik tomaten voor de rood op rood dramaturgie. Zo. En een blik voor Saskia Temmink die zich weer heeft laten verleiden en een nazi-liefje speelt. En nog een blik voor Porgy die niet in een kleine zaal moet staan. En een blik voor Orkater dat hier subsidie voor krijgt. Hehe, dat lucht op. Dan weer een gewei voor de muzikanten die dit alles naar een ‘wel aardig’ wisten te trekken.

Een voorstelling over lucht, zo werd aangekondigd: en inderdaad, het gaat helemaal nergens over. De tekst is van een angstwekkende nietszeggendheid, kent weinig samenhang, en staat bovendien bol van theatertaal. Roef Ragas en Saskia Temmink spelen schooltoneel. En de muziek, die normaal bij Orkater altijd onlosmakelijk verbonden is met de voorstelling, is nu meer een wormvormig aanhangsel geworden, wat niets toevoegt aan het verhaal. Alleen het barokke spel van Porgy Franssen is sterk, wanneer hij speelt gebeurt er wat op het podium. Maar het is tevergeefs, het stuk is niet meer te redden.