Hij hing er bijna terug op, die vermaledijde neus. En of het nu een fallische metafoor was of niet interesseerde me eigenlijk niet meer. Een kabbelend avondje opera dus.
En toen werd alles zwart. De zangers probeerden nog wel, maar gaven het ook maar op. Iedereen in het donker naar buiten (vechten om je jas), Amsterdam was nog nooit zo mooi.
Bier van de fles in een met kaarsen verlicht Dantzig.
Ja, zo zou elke voorstelling moeten eindigen, gewoon de stekker er uit.