De Touki’s stuurden brieven naar bevriende kunstenaars met een vraag naar lelijke spullen en andere ideeën voor een lelijke voorstelling. Daar maken ze een voorstelling van die erover gaat dat het in de kunst niet gaat over esthetiek maar over het sublieme. Dat is knap. En dan zijn die acteurs/muzikanten ook nog heel erg goede performers aan het worden, vooral Ward Weemhoff vond ik er nu uitspringen. Alleen te lang, da’s wel weer jammer, maar verder erg aangenaam.

Gisteravond een super avond gehad met na de voorstelling ook een superband; Supercity. Voor in de lelijkheid schreef touki delphine een aantal brieven aan kunstenaars en vroegen daarin om een creatieve bijdrage. Het resultaat is te gek. Een beeld van Anno Dijkstra, een foto van Thomas Manneke, en ook Theun Mosk, Benjamin Verdonck e.a. stuurden in. Een voorstelling die niet voor iedereen weggelegd zal zijn, maar toch een Must See! Touki Delphine zet er na Raket en Palindrome een stap op vind ik.

De manier waarop de Touki’s een mooie collectie lelijkheid hebben weten te vergaren bij een aantal interessante kunstenaars, denkers en muzikanten is bijzonder leuk. Sommige van de lelijkheden die ons worden voorgeschoteld zijn bijna tenenkrommend, andere worden juist mooi. Het kan allemaal nog wel wat minder doordacht en gelikt, kortom: lelijker worden. Wat niet lelijk is, is dat er hier geen acteurs staan die muziek maken, maar muzikanten die theater maken. De avond is trouwens meer dan alleen de voorstelling: bands (in dit geval de totaal ontspannende mexicaanse gruis-groove van de beste nieuwe band van Amsterdam: Supercity) en dj’s maken de hele lange avond niet lelijk!