Veel van de hilariteit van de pies- en poephumor ging verloren in een zaal vol volwassen. Maar er was des te meer ontzag voor de poppen waar Mathieu Güthschmidt zich met alle liefde door laat wegspelen. Decor en soundtrack hadden iets te veel gedoe, waardoor het soms wat flodderig was. Maar verhaal was glashelder en tja die poppen, die zijn echt geweldig.