Wat een verschrikkelijke voorstelling!
Alleen DOlabella was leuk, grappig, anders was ik em in de pauze al gsmeerd (kmoest em afkijke).
MAar gesprekken / monologen van een kwartier dat gaat je echt wel vervelen.
Het gewei is dus voor DOlabella
en de appels voor de rest van het stuk.

et verhaal erachter was misschien wel leuk, maar niet leuk gebracht

Wat een prachtige voorstelling! Mooi decor, mooie regie, mooie taal en mooi spel. De vertaling heeft soms het bloemrijke van Shakespeare en is soms hedendaags, maar prachtig verwoord en helemaal te volgen. Een prachtige Ventidius, wat een acteur! Ook een prachtige vertolking van de priester/dienster/Octavia. Heel mooi gespeeld. Alexas/Dolabella zeer vermakelijk, maar niet altijd helemaal weg van het typetje. Alleen…. Antonius en Cleopatra. Geen sterk spel en geen greintje chemie gevoeld tussen deze twee. Waar was nou de allesverzengende liefde? Niet gezien, niet gevoeld. Voornamelijk met Antonius kon ik helemaal niks. Alleen maar met zichzelf bezig, wat een keuze kan zijn, maar dan niet geloofwaardig neergezet. Heel jammer. Het feit dat de voorstelling ondanks dit toch wel zeer grote gemis (want het draait natuurlijk allemaal om deze ongelooflijke liefde) tóch drie uur lang boeide (behalve dan de sterfscène op het laatst, die was echt te lang) betekent een dikke pluim voor de regie! Jammer dat ie nog maar 2 avonden speelt (vanavond en morgen), maar als je de kans hebt, zeker gaan! Een evening well spent.

Een echte keizer is van ijzer, meent Marcus Antonius. Hij is dat niet. De slag bij Actium heeft hij verloren en in de liefde kan hij niet kiezen tussen zijn degelijke vrouw Octavia en de onweerstaanbare Cleopatra. Wat een leuke, onderhoudende voorstelling! Nooit pretentieus of onbenullig. Lichtvoetig en goed geacteerd. Het einde, wanneer Cleopatra eindelijk de zekerheid heeft dat hij van haar hield en zij bijna euforisch de dood tegemoet gaat, is roerend. Misschien wat lang, maar verder ideaal voor een ontvankelijke scholier.

De vraag is: hoe provinciaals is het Amsterdamse theaterpubliek. In ieder geval waren er schandelijk weinig mensen in Bellevue naar “All for love” komen kijken. Da’s heel jammer, want die hebben een prachttekst die een genot voor het oor was, een geweldige Cleopatra die ook nog een genot voor het oog was en veel theatrale waar voor weinig geld wat een genot voor de homo economicus in mij was, gemist. Misschien te veel geluisterd naar het regionale Parool ( “flauw, melig en matig”) in plaats van naar de metropool (NRC: vlot, spitsvondig, speels; Volkskrant: helder, soepel)? Gelukkig is er nog redding mogelijk. (PS: Die ene tomaat is voor het feit dat er in sommige lappen tekst wel wat gewied had kunnen worden).

Boeiend van begin tot einde. Met eenvoudige middelen wisten deze 3 mannen en 2 vrouwen mij te raken, te boeien
en ontroeren, ik hield het niet droog.
Prachtige taal en uitstekend verwoord.