Opera gebaseerd op dezelfde Japanse film die eerder Het Mensenmuseum inspireerde. In het hiernamaals mogen mensen een herinnering uitzoeken om de rest van de eeuwigheid bij zich te houden. Die wordt met bordkarton en plakband gereproduceerd en gefilmd. Het tamelijk larmoyante verhaal vormt een mooi contrast met de tamelijk abstracte muziek (knappe combinatie van orkest en electronica). Daarnaast zijn er nog documentaire beelden van mensen die vertellen over hun belangrijkste herinnering. Dat leidt weer, bij mij tenminste, tot mooie gedachten over het nut van kunst. Knap gesamtkunstwerk, maar uiteindelijk erg op afstand.