oude meuk
Artikel
Vanavond opent De Regiedagen met de première van 'De Presidentes' de afstudeervoorstelling van Martine van As. Moose interviewde haar.
-door Jos Schuring
De mens
“Al jaren lang vind ik theater het leukste wat er is. Ik wist al heel erg lang dat ik van theater mijn werk wilde maken. Van alles wat ik heb gedaan of meegemaakt, geeft theater mij het meeste voldoening. Heb vijf jaar theaterwetenschappen gestudeerd. Ik dacht daarmee vanzelf in de theaterpraktijk terecht te komen. Dat bleek een vergissing en toen ben ik overgestapt naar de regieopleiding. Heb daardoor nu wel meer repertoirekennis en weet meer van speelstijlen, maar het nadeel was dat de studie erg theoretisch is. Met regisseren moet en wil ik veel meer mijn gevoel laten spreken. Het leuke ook van theater maken is samenwerken. Je hebt elkaar zo ontzettend nodig, kunt niet zonder elkaar. Het gevoel dat wanneer iets af is wat goed is gelukt en wat je samen hebt gemaakt, is zeer bevredigend en heel intens."
De voorstelling
"Zit midden in de voorbereiding van mijn afstudeervoorstelling De Presidentes, een toneelstuk van Werner Schwab. Het gaat erg goed, hoewel ik momenteel wel gestresst ben. Het is toch nog wel heel veel werk, vooral wat organisatie betreft. Maar artistiek gezien loopt het prima, we hebben ook goede acteurs, dus ik zie het wel met vertrouwen tegemoet. Ik heb een voorkeur de laatste tijd voor vormelijk geconstrueerde taal, vandaar dat ik nu, na Kwartet, al weer een van oorsprong Duitstalige voorstelling maak. Ik vind dat in Nederland te veel stukken te klein zijn, te weinig over grote thema’s gaan. Het gaat toch vaak over jij en ik of over onze familie. Zo’n Heiner Müller pakt in zijn stukken de hele wereld aan. Kwartet gaat over een relatie maar gaat tegelijkertijd ook heel erg over de angst voor de dood. Die gelaagdheid, daar houd ik van. In het Engelse taalgebied vind ik alles zo realistisch. Ik kwam dan ook niet voor niets bij Pinter uit, toen ik een keer een Engels toneelstuk wilde maken.“
Het perspectief
"Is voor mij nog niet zo erg duidelijk. Ben wel wat gesprekken aan het voeren, maar dat is nog te pril, dus wat ik na de zomer doe is ook voor mezelf nog erg vaag."
De ambitie
"Ik wil graag een eigen gezelschap met een eigen gebouw. Ik ben daar al een tijd over in gesprek met Karina Kroft met wie ik heb samengewerkt voor de Venusvliegenval. We denken aan een soort vijfjarenplan om dit te realiseren. We willen het heel erg graag vooral om in absolute vrijheid te kunnen maken wat we zelf willen. Dat eigen gebouw is noodzakelijk omdat we dan superflexibel kunnen zijn. Ik wil kunnen inhaken op actualiteit. Dat gebeurt veel te weinig in het Nederlandse theater. Mijn ideaalbeeld is eigenlijk zoiets als wat Toneelgroep Amsterdam deed met de Toneelfabriek. Als dat mag lukken, dat zou geweldig zijn.”