Tweetakt (2007)

Je kunt vraagtekens plaatsen bij het fenomeen ervaringstheater, en dat doe ik dan ook, maar dit was erg mooi en indrukwekkend. Zonder al te veel weg te geven het volgende: het begint met een busreis en het eindigt met een heel indringende vraag, gesteld door een van de kinderen met starende blik die dit candyland bevolken. Intelligente voorstelling die veel vragen oproept en je in een heel bijzondere gemoedstoestand brengt, ergens tussen verdrietig, verwonderd en bedroefd in. Vooral mooi om te bezoeken in gezelschap van een (je) kind.

Hier had meer in gezeten. het gegeven (god in gele coltrui zet twee aartsvijanden - een Jood en een Moslima bij elkaar) is prikkelend, de twee performers zijn sterk en totaal aan elkaar gewaagd en decor en techniek zijn tot in de puntjes verzorgd. Maar het eerste deel sleept, het telkens veranderen van de inrichting van een hotelkamer is niet de spannendste manier om over dit conflict te berichten. Pas als Yayha een paradijsvogel gaat spelen, met ijdele passen en harde schreeuwen raak ik op het puntje van mijn stoel. Alles wat dan volgt is schitterend, van een intens dansduet tussen de twee tot de mythische geboorte van de joslim. Deze voorstelling zou erg profiteren van een strenge regieblik, want alle kwaliteiten zijn er.