Geestige voorstelling in een winderige tent op de verste locatie van Oerol.

Leuk stuk over Willem Barentsz. Goed geschreven, leuk gespeeld, grappig decor met ijsberen. Humor alleen soms wat flauw.

Dat viel me lelijk tegen… Twee of drie jaar geleden heb ik van Oostpool Gorki’s ‘Kleine luiden’ gezien, in een schuur in het Openluchtmuseum.

Prachtig, prachtig. Bijna te mooi om waar te zijn. Wat een emotie, ingetogenheid, rauwheid, humor. Zéér genoten.

Ik ben nog steeds onder de indruk van de vertolking van de schitterende liedteksten door Jeroen Willems. Eigenlijk helemaal niets op aante merken ..

Mijn eerste ervaring met een stuk van Wittenbols, en deze nederlandse Who’s Afraid bevalt goed.

Prachtige dubbelvoorstelling, eerst toneel dan zang ingetogen begeleid door piano, accordeon, bas en slagwerkmuziek.

“Brel, de zoete oorlog”, een theaterconcert, drukt de flyer ons op het hart en oh, wat drukt de voorstelling op het hart!

Mijn god wat een ellendeavond. Ik dacht laat ik eens naar een voorstelling van Oostpool gaan kijken. Nou dit was zo vreselijk dat ik dat nooit meer zal doen. Afschuwwekkend decor.

De vergelijking staat op de eigen website van het gezelschap. Men haalt met kennelijke instemming De Gelderlander aan. Het citaat verwijst naar Ibsen en Albee.