Wat een fantastisch georganiseerde chaos. Dans-met-ongelukken. Wanhoop wedijvert met gracie. Onbeholpenheid met vermaak. Neigt naar dansante variatie op Buster Keaton en Monty Python. Hulde!

Veel naakt op het toneel! Da’s even geleden. En het werkt ook nog. Zodra de kleren uit zijn, kunnen de personages eindelijk normaal doen.

Wat een mooie voorstelling! Alles klopte eraan. het evenwicht tussen muziek, dans en theater, tussen acteurs en decor, tussen man en vrouw.

Een prachtige voorstelling. Net als bij “Stad bij nacht” destijds kom je bij “Morgen gestorben” ogen en oren tekort.

Wederom een geweldig decor, hoewel iets minder concreet, maar wel heel spannend. Vond het een heel krachtige bewegingskwaliteit en zo ontzettend mooi dat er zoveel risico’s genomen werden.

De flyer belooft een verhaallijn over mensen in een geestlijk herstellingsoord, maar dat blijkt niet erg overtuigend.

Om de zoveel tijd komen de leuke idioten van Bambie en het Hans Hof ensemble bij elkaar om een voorstelling in elkaar te flansen (op zondag).

In een prachtig sfeervol decor met fraaie plafonnières en hoge douchegordijnen badderen vijf vrouwen vijf kwartier.

het was een fantastische voorstelling.

Typisch een geval van 100 gemiste kansen en een aantal vrouwen die zich erg goed geamuseerd hebben tijdens de repetitie.