We zijn in Berlijn, en meteen breekt het belangrijkste theaternieuws in Duitsland, tevens de ontknoping van een door ons hartstochtelijk gevolgde soap: Wolfgang Wagner legt na deze editie de leiding van de Bayreuther Festspiele neer. Zijn twee dochters Katharina en Eva gaan het samen overnemen (hier samenvatting van de commentaren in het Engels).
Het grappige van Berlijn is dat Nederland en België er hier gewoon bijhoren: Pia Douwes staat hier in de musical Elisabeth; het Maxim Gorki Theater speelt Mefisto Forever van Tom Lanoye; in het Hebbel Theater, naast ons hotel, speelt vanavond tot overmorgen Maeterlinck van TGA en NT Gent; en volgende week staat While we were holding it together van Ivana Müller op het Theatertreffen (niet als geselecteerde voorstelling, maar op speciale uitnodiging).
De TT-selectie is dit jaar voorspelbaar, degelijk, goed en saai. Althans, dat vinden enkele ingewijden in het Duitse theater die het festival de afgelopen jaren volgden. De laatste grote controverse was twee jaar geleden om de blote-mannen-Macbeth van Jürgen Gosch (vorig jaar op het Holland Festival).
Nu ja, we gaan het zometeen zelf controleren. Vanavond is de grand opening, met drank, een toespraak en Der Sturm van de Münchner Kammerspiele.
reacties
In gedachten bref ik mee, terwijl ik er in Amsterdam op toezie dat theaterhongerig publiek bediend wordt. Soaps heb ik dan weer niets mee hoewel het wel interessant is om te zien of het zich tot een echt drama ontvouwt. Iets Shakespeariaans ofzo. Met wind.