theaterpraat

Zakelijk leidster Marijke Tulp is inmiddels overgestapt naar Artemis, maar de Hoofdstad Operette is nog niet moegestreden. Hoboïst en OR-voorzitter Marc Stotijn is bereid om in zijn blote reet op het Binnenhof te gaan staan. Stotijn legt uit dat de orkestleden geen watjes zijn: “Ik hoef je niet te vertellen wat het betekent om 150 keer achter elkaar hetzelfde stuk te spelen. Wat je dan krijgt heet het healthy worker’s syndrome: alleen degenen die gemotiveerd zijn en het aankunnen, blijven over. Uit díe mensen bestaat dit orkest.” Het gaat volgens Stotijn ook om meer dan 50 banen, maar om een muzikale traditie die verloren kan gaan: “Vergelijk het met Mahler, die symfoniën voor het Concertgebouworkest dirigeerde. Daarvan is ook iets in dat orkest bewaard gebleven. Hetzelfde principe bestaat in de operette, al wordt dat niet onderkend. Een zekere sjeuïgheid waarmee we omgaan met muziek, heel anders dan dat je het op het conservatorium leert.” (Volkskrant, 15/9/00)

zie ook: Einde nabij voor Hoofdstad Operette