theaterpraat

Namens de Dutch Directors Guild en de vereniging voor Nieuwe Film en TeleVisie Makers (NFTVM) organiseer ik mede het zo genoemde RegieAct. Het idee hiervoor is dat regisseurs spel les krijgen van acteurs, om de communicatie op de set te verbeteren. Dat je als regisseur beter begrijpt ‘what’s on an actors mind’ en hier gebruik van kan maken. We nodigen 7 verschillende acteurs uit die in 4 dagdelen de mogelijkheid hebben om ons met spel duidelijk te maken wat hun vak inhoud.Tot nu toe hebben we les gehad van Edward Koldewijn (coach en acteur) en Helmert Woudenberg.Nu al zijn het zeer leerzame lessen geweest. Naast dat het leuk is om eens te acteren is het vooral heel goed om te zien hoe bepaalde ‘regie aanwijzingen’ een averechts effect kunnen hebben op de spelinhoudelijke invulling van de acteur. Na een scène gespeeld te hebben wordt deze hard afgekapt met: “…okee, dat was helemaal niks”, terwijl ik toch mijn ziel en zaligheid dacht bloot te geven. Het kost mij erg veel moeite om de volgende keer weer een scène te spelen, bang om weer tot in het diepst van mijn ziel geraakt te worden. De regisseur bedoelde het goed, maar zocht iets anders dan ik gaf. Terwijl hij op dat moment niet duidelijk is geweest in zijn aanwijzingen en hij dus degene is die erop aangesproken mag worden dat het helemaal niks is, ben ik degene bij wie het binnenkomt. Het lijkt allemaal zo logisch, maar zo’n opmerking wordt regelmatig gemaakt. Het gaat er niet om dat je de acteurs met zachte hand aanpakt (iets wat ik óók regelmatig op filmsets zie), je moet van ze eisen dat ze hun werk doen, maar je moet ze wel uitdagen. Hierom is het zo goed om deze workshop te doen. Om ze zo goed mogelijk uit te dagen is het goed om te weten waarin ze uitgedaagd kunnen worden. Wat kan je van ze vragen, wat kan je van ze verwachten, hoe zorg je ervoor dat je meeste uit ze krijgt?