Gister in de Brakke Grond en overweldigende voorstelling gezien. Walvismuziek van Peter de Graef. Ik kende deze Belgische acteur niet, maar gister heeft hij me helemaal voor hem gewonnen.

Het was alweer een tijd terug dat ik me zulke mixt feelings uit een voorstelling kwam, geluk, zaligmakende zwevendheid, maar ook schuldgevoel, daar het om een triestig verhaal gaat. Een levensverhaal van een dame zo weggeplukt van SBS 6.

Alles klopte in de voorstelling, elk gebaar heeft een overtuigingskracht en laat je iets zien. Het verhaal komt in je onderbuik naar binnen, maar weet zo omhoog te kruipen en je geest te verhelderen. Waarom pik ik de uitspraken van deze man, met zijn wijsheden?

‘Het zijn niet de omstandigheden, die je maken, maar hetgeen je met die omstandigheden doet, die maakt tot wat je bent.

Normaal wordt ik opstandig als mensen dit mij door mijn strot willen duwen, maar bij Walvismuziek, laat ik het over me komen en komt het binnen als een diepe bliksemslag.

Een juweeltje van een voorstelling, zoals er nog maar zelden gemaakt wordt.